Bolesław Stefan
| Bolesław Stefan | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Stefan | ||||||||||||
| Imię / imiona | Bolesław | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 24 maja 1908 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Lwów | ||||||||||||
| Data śmierci | 25 listopada 1996 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | budowa i eksploatacja maszyn ceramicznych | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Ceramicznego (1954-1956) | ||||||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||||||
| |||||||||||||
Doc. dr inż. Bolesław Stefan (1908–1996)
Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn ceramicznych
Nota biograficzna
Urodził się 24 marca 1908 roku we Lwowie. Zmarł 25 listopada 1996 roku w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
W 1939 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. W czasie studiów pracował jako rysownik i projektant w lwowskich firmach instalacyjnych i samochodowych. W 1942 roku przeniósł się do Krakowa.
W 1963 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Ceramicznym AGH.
W 1946 roku podjął pracę w Akademii Górniczej na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Maszynoznawstwa na Wydziale Elektromechanicznym. W 1950 roku awansował na stanowisko adiunkta, w 1952 roku otrzymał tytuł zastępcy profesora. W 1953 roku objął kierownictwo Katedry Maszynoznawstwa Ceramicznego na Wydziale Ceramicznym. W latach 1953–1954 pełnił funkcję prodziekana, a w latach 1954–1956 dziekana Wydziału Ceramicznego. W 1961 roku przeszedł na stanowisko starszego wykładowcy.
W 1967 roku otrzymał tytuł docenta. Od 1969 roku kierował Zakładem Ogólnego Maszynoznawstwa i Eksploatacji Maszyn Ceramicznych działającego w Instytucie Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki. W 1971 roku przeszedł na stanowisko kierownika Zakładu Doświadczalnego Budowy Maszyn, Aparatury i Układów Automatycznych w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki.
W 1978 roku przeszedł na emeryturę.
Głównym nurtem działalności była budowa i eksploatacja maszyn dla przemysłu ceramicznego, a szczególnie tłoczarek pasmowych. Z tego zakresu opublikował 20 prac i 8 skryptów.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Cereamiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 9, 29-30, [foto]
- Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 239, [foto]
- Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 196-197, [foto]
- Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w 70-lecie swojej działalności. Kraków 2019, s. 13, [foto]
Inne
- Baza DOKTOR (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej BG AGH), rek. 958