Lucjan Kruszecki
Lucjan Kruszecki | |
---|---|
Nazwisko | Kruszecki |
Imię / imiona | Lucjan |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 11 września 1924 |
Miejsce urodzenia | Ksany |
Data śmierci | 16 października 2018 |
Dyscyplina/specjalności | budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza |
Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów WIMiR (1992-1994) |
Wydział | Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. zw. dr hab. inż. Lucjan Kruszecki (1924–2018) (funkcjonował również jako Lucjan Krupa)
Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza
Nota biograficzna
Urodził się 11 września 1924 roku Ksanach w woj. świętokrzyskim. Zmarł 16 października 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Szkołę Podstawową 6 klasową ukończył w 1937 roku w Senisławicach. Po ukończeniu dwóch klas Gimnazjum w Tarnowie, wybuchła wojna. Do roku 1942 pracował w gospodarstwie rodzinnym. W latach 1942-45 ukończył Wstępny Kurs przy Zawodowej Szkole dla Techników Chemików połączony z półroczną praktyką w Warsztatach Majątku Rogów, a następnie wstąpił do Zawodowej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki. Pozwoliło to na otrzymanie po wojnie w 1945 roku dyplomu Technika i Elektryka. W roku akademickim 1945/46 podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W styczniu 1946 roku przeniósł się na nowo powstały w Akademii Górniczej Wydział Elektromechaniczny. Od czerwca 1949 roku do czerwca 1950 roku pracował w KWK "Milowice" w Sosnowcu na stanowisku starszego referenta technicznego.
Pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej podjął 15 marca 1950 roku w Zakładzie Maszyn Górniczych Wydziału Górniczego prowadzonym przez profesora Wacława Lesieckiego. W okresie początkowym brał czynny udział w opracowaniu założeń do projektu oraz realizacji inwestycji pawilonu B-2 z halą maszyn i kopalnią doświadczalną. W późniejszym okresie natomiast w wyposażeniu nowo wybudowanych laboratoriów Katedry.
W 1951 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektromechanika górniczego.
W 1956 roku był adiunktem w Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa.
W 1963 roku, na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, na podstawie pracy "Wpływ prędkości posuwu i skrawania na moc silnika łańcuchowej wrębiarki ścianowej" uzyskał doktorat. W 1967 roku uzyskał habilitację. Za osiągnięcia naukowe 1 listopada 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a 11 kwietnia 1992 roku tytuł profesora zwyczajnego.
W 1969 roku na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych zorganizował Zakład Automatyzacji Górnictwa i uruchomił specjalizację „automatyka górnicza”.
W latach 1971-1977 kierownik Studium Podyplomowego Transportu Górniczego i Hutniczego, w latach 1993-1999 kierownik Studium Podyplomowego Obudów Zmechanizowanych, w latach 1992-1994 kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.
Autor około 100 publikacji, wielu skryptów i monografii oraz patentów. Promotor kilku doktoratów.
W latach 1966-1994 członek Międzynarodowej Konferencji Automatyzacji Górnictwa ICAMC, w latach 1964-1994 Międzynarodowej Konferencji Konferencji Katedr Maszyn Górniczych, członek PAN - Sekcja Technologii Górniczej, Sekcja Cybernetyki w Górnictwie, Sekcja Mechanizacji Górnictwa. Ponadto członek wielu organizacji i stowarzyszeń resortowych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, wyróżniony 24 razy nagrodami Rektora, 1 nagrodą Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, III i II nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wyróżniony stopniami górniczymi “Dyrektora Górniczego I stopnia” i “Generalnego Dyrektora Górniczego III stopnia” oraz szeregiem odznak regionalnych województwa katowickiego i nowosądeckiego.
Źródła do biogramu
Książki
- Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 112, [foto]
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. [ T.] 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 106
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1950/51]. Kraków 1951, s. 14, 43
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1951/52]. Kraków 1952, s. 26
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1956/57]. Kraków 1957, s. 213, 216, 225
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1963/64]. Kraków 1964, s. 145
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1968/69]. Kraków 1969, s. 86
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1969/70]. Kraków 1970, s. 96
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1994]. Kraków 1994, s. 44, 355
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 179-180, [foto]
Artykuły
- Dziennik Polski 2018, nr 244 (19 X 2018), s. A8 [nekr.]
- Dziennik Polski 2018, nr 245 (20-21 X 2018), s. A13 [nekr.]
- Dziennik Polski 2018, nr 246 (22 X 2018), s. A12 [nekr.]
- Gazeta Wyborcza 2018, nr 244 (19 X 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 16 [nekr.]
- Gazeta Wyborcza 2018, nr 245 (20-21 X 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 7 [nekr.]
- [Jubileusz prof. Lucjana Kruszeckiego]. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 16, s. 14-15, [foto]
Inne
- Profesor Lucjan Kruszecki. [online] [przeglądany 30.04.2019]. Dostępny w: https://kap.agh.edu.pl/pl/profesor-lucjan-kruszeck/
- Wniosek o nadanie tytułu profesora nadzwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej doc. dr hab. inż. Lucjana Kruszeckiego. [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.10.1975], s. 36