Ludger Mirosław Szklarski

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Ludger Mirosław Szklarski (1912–2003)

Specjalność: elektryfikacja i automatyzacja górnictwa

Urodził się w polskiej rodzinie w Jekaterynówce pod Łuckiem 26 marca 1912 roku, zmarł 19 lipca 2003 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył Wydział Elektromechaniczny Instytutu Górniczego w Leningradzie (1934). W latach 1934–1937 pracował w kopalniach na Uralu. W latach 1939–1940 był asystentem, a później aspirantem w Instytucie Górniczym w Moskwie, gdzie uzyskał stopień kandydata nauk technicznych. W latach 1940–1941 docent Politechniki Lwowskiej. W l.1941–1945 pracował jako elektromonter w lwowskich zakładach Siemensa. W 1944 roku przeniósł się do Limanowej. W 1945 r. podjął pracę jako asystent na Politechnice Śląskiej, a od października tegoż roku w AGH w Katedrze Części Maszyn. Tutaj obronił pracę doktorską i habilitacyjną (1946), otrzymał tytuł prof. nadzw. (1948), następnie prof. zw. (1957). Członek koresondent (1969) i członek rzeczywisty (1983) PAN.

Utworzył i zorganizował Katedrę Elektryfikacji Urządzeń Górniczych, której był kierownikiem w latach 1946–1957. Inicjator utworzenia Wydziału Elektro-Mechanicznego. Po reorganizacji w 1970 r. był wicedyrektorem ds. naukowych (do chwili przejścia na emeryturę tj. do 1982 r.) Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych.

Pionier polskiej automatyki. Opublikował ok. 160 prac naukowo-badawczych, w tym szereg książek i skryptów, gł. z dziedziny teorii napędu elektr., automatyki, elektryfikacji i automatyzacji górnictwa, oraz kilkudziesięciu patentów krajowych i patentów w innych krajach, m.in. w Austrii, RFN i USA. Po przejściu na emeryturę prowadził nadal wykłady i wydał 8 książek (jako współautor).

Był współzałożycielem i prezydentem Komitetu Organizacyjnego Kongresów Automatyki (ICAMC), członkiem licznych komitetów np. Komitetu Elektrotechniki, Komitetu Górnictwa PAN, Sekcji Cybernetyki w Górnictwie, członkiem założycielem Międzynarodowych Kolei Liniowych (OITAF). Otrzymał tytuł członka Honorowego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej. W 1969 r. został członkiem korespondentem PAN, a od 1983 r. członkiem rzeczywistym PAN, członek PAU. Doktor honoris causa „Swojej” Alma Matris (1993), Instytutu Górniczego w Sankt Petersburgu (1994) oraz Wyższej Szkoły Górniczej w Ostrawie (1999). Zasłużony dla Akademii Górniczo-Hutniczej (2001).

Źródło:

• Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 18. s. 10–11
• Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 18
• Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 712
• Dziennik Polski 2003 nr 170 (23 VII). s. 12 [nekrologi]
• Dziennik Polski 2003 nr 172 (25 VII). s. IV
• Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH