Lucjan Kruszecki

Lucjan Kruszecki
Nazwisko	Kruszecki
Imię / imiona	Lucjan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	11 września 1924
Miejsce urodzenia	Ksany
Data śmierci	16 października 2018
Dyscyplina/specjalności	budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów WIMiR (1992-1994)
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oﬁcerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. zw. dr hab. inż. Lucjan Kruszecki (1924–2018) (funkcjonował również jako Lucjan Krupa)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza

Nota biograficzna

Urodził się 11 września 1924 roku Ksanach w woj. świętokrzyskim. Zmarł 16 października 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Szkołę Podstawową 6 klasową ukończył w 1937 roku w Senisławicach. Po ukończeniu dwóch klas Gimnazjum w Tarnowie, wybuchła wojna. Do roku 1942 pracował w gospodarstwie rodzinnym. W latach 1942-45 ukończył Wstępny Kurs przy Zawodowej Szkole dla Techników Chemików połączony z półroczną praktyką w Warsztatach Majątku Rogów, a następnie wstąpił do Zawodowej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki. Pozwoliło to na otrzymanie po wojnie w 1945 roku dyplomu Technika i Elektryka. W roku akademickim 1945/46 podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W styczniu 1946 roku przeniósł się na nowo powstały w Akademii Górniczej Wydział Elektromechaniczny. Od czerwca 1949 roku do czerwca 1950 roku pracował w KWK "Milowice" w Sosnowcu na stanowisku starszego referenta technicznego.

Pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej podjął 15 marca 1950 roku w Zakładzie Maszyn Górniczych Wydziału Górniczego prowadzonym przez profesora Wacława Lesieckiego. W okresie początkowym brał czynny udział w opracowaniu założeń do projektu oraz realizacji inwestycji pawilonu B-2 z halą maszyn i kopalnią doświadczalną. W późniejszym okresie natomiast w wyposażeniu nowo wybudowanych laboratoriów Katedry.

W 1951 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektromechanika górniczego.

W 1956 roku był adiunktem w Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa.

W 1963 roku, na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, na podstawie pracy "Wpływ prędkości posuwu i skrawania na moc silnika łańcuchowej wrębiarki ścianowej" uzyskał doktorat. W 1967 roku uzyskał habilitację. Za osiągnięcia naukowe 1 listopada 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a 11 kwietnia 1992 roku tytuł profesora zwyczajnego.

W 1969 roku na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych zorganizował Zakład Automatyzacji Górnictwa i uruchomił specjalizację „automatyka górnicza”.

W latach 1971-1977 kierownik Studium Podyplomowego Transportu Górniczego i Hutniczego, w latach 1993-1999 kierownik Studium Podyplomowego Obudów Zmechanizowanych, w latach 1992-1994 kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.

Autor około 100 publikacji, wielu skryptów i monografii oraz patentów. Promotor kilku doktoratów.

W latach 1966-1994 członek Międzynarodowej Konferencji Automatyzacji Górnictwa ICAMC, w latach 1964-1994 Międzynarodowej Konferencji Konferencji Katedr Maszyn Górniczych, członek PAN - Sekcja Technologii Górniczej, Sekcja Cybernetyki w Górnictwie, Sekcja Mechanizacji Górnictwa. Ponadto członek wielu organizacji i stowarzyszeń resortowych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oﬁcerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, wyróżniony 24 razy nagrodami Rektora, 1 nagrodą Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, III i II nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wyróżniony stopniami górniczymi “Dyrektora Górniczego I stopnia” i “Generalnego Dyrektora Górniczego III stopnia” oraz szeregiem odznak regionalnych województwa katowickiego i nowosądeckiego.

Źródła do biogramu

Książki

Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 112, 216, [foto]
Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. [ T.] 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 106
Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 51-53, [foto]
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1950/51]. Kraków 1951, s. 14, 43
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1951/52]. Kraków 1952, s. 26
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1956/57]. Kraków 1957, s. 213, 216, 225
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1963/64]. Kraków 1964, s. 145
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1968/69]. Kraków 1969, s. 86
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1969/70]. Kraków 1970, s. 96
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1994]. Kraków 1994, s. 44, 355
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 179-180, [foto]

Artykuły

Dziennik Polski 2018, nr 244 (19 X 2018), s. A8 [nekr.]
Dziennik Polski 2018, nr 245 (20-21 X 2018), s. A13 [nekr.]
Dziennik Polski 2018, nr 246 (22 X 2018), s. A12 [nekr.]
Gazeta Wyborcza 2018, nr 244 (19 X 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 16 [nekr.]
Gazeta Wyborcza 2018, nr 245 (20-21 X 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 7 [nekr.]
[Jubileusz prof. Lucjana Kruszeckiego]. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 16, s. 14-15, [foto]

Inne

Profesor Lucjan Kruszecki. [online] [przeglądany 30.04.2019]. Dostępny w: https://kap.agh.edu.pl/pl/profesor-lucjan-kruszeck/
Wniosek o nadanie tytułu profesora nadzwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej doc. dr hab. inż. Lucjana Kruszeckiego. [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.10.1975], s. 36