Ewa Magdalena Stobierska
Ewa Magdalena Stobierska | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Stobierska | ||||||||||||
Imię / imiona | Ewa Magdalena | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Dr inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 1943 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Michalczowa
| ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | technologia chemiczna, inżynieria materiałowa, ceramika, ceramika szlachetna | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1993–1996, 1996-1999) | ||||||||||||
Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||||||
|
Dr inż. Ewa Magdalena Stobierska (1943–)
Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna, inżynieria materiałowa, ceramika, ceramika szlachetna
Nota biograficzna
Urodziła się 16 września 1943 roku w Michalczowej.
W 1967 roku ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym AGH.
W 1967 roku rozpoczęła pracę w Zakładzie i Katedrze Ceramiki Szlachetnej i Specjalnej Wydziału Ceramicznego AGH.
W 1975 roku na podstawie pracy "Ogrzewanie krzemianów w obecności pola elektrycznego" uzyskała stopień doktora.
W latach 1993-1996 i 1996-1999 była prodziekanem Wydziału.
Zajmowała się zagadnieniami związanymi z szeroko rozumianą ceramiką szlachetną, a w szczególności zdobnictwem ceramicznym. Prowadziła badania nad otrzymywaniem pigmentów o strukturze badeleitu, korundu, spineli czy krzemianu cyrkonu. Prowadziła badania nad wykorzystaniem nowych koncentratów skaleniowych w produkcji mas porcelanowych. W kręgu jej zainteresowań były szkliwa do szybkiego wypalania wyrobów ceramiki szlachetnej. Brała udział w pracach zespołu zajmującego się otrzymywaniem materiałów bioceramicznych opartych na fosforanach wapnia, szczególnie hydroksyapatycie. Współpracowała z archeologami w zakresie badań ceramicznych i mineralogicznych ceramiki neolitycznej kręgu wschodniosłowackiej oraz ceramiki kręgu zachodniolinearnego.
Przed przejściem na emeryturę pracowała w Katedrze Technologii Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych WIMiC.
Autorka ponad 150 publikacji oraz 10 patentów.
Była członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, przez dwie kadencje pełniła funkcję sekretarza tego Towarzystwa. Członek Polskiego Stowarzyszenia Biomateriałów, Komisji ds. Płytek i Wyrobów Ceramicznych Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, Naczelnej Organizacji Technicznej.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/stobierska-ewa-02373
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków : 1999, s. 127, [foto]
- [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 49
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 339
stan na dzień 21.05.2021