Bogusz Salwiński

Z Historia AGH
Wersja z dnia 12:45, 12 paź 2022 autorstwa HieronimSienski (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Bogusz Salwiński
Bogusz Salwiński.jpg
Nazwisko Salwiński
Imię / imiona Bogusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 18 września 1948
Miejsce urodzenia Bytom
Data śmierci 15 września 2022
Dyscyplina/specjalności rzeźbiarstwo, malarstwo, sztuki plastyczne




Prof. dr hab. Bogusz Salwiński (1948-2022)

Dyscyplina/specjalności: rzeźbiarstwo, malarstwo, sztuki plastyczne

Nota biograficzna

Urodził się 18 września 1948 roku w Bytomiu. Zmarł 15 września 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1962 roku rozpoczął naukę w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Kielcach, które ukończył zdając maturę w 1967 roku. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W trakcie studiów otrzymał szereg wyróżnień i stypendiów, w tym w roku 1972 stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki. W 1973 roku obronił dyplom magisterski z wynikiem bardzo dobrym (wyróżnienie) pod kierunkiem prof. Mariana Koniecznego. Tytuł dyplomu: „Idole współczesne: głodny, pobity, zbuntowany, zwycięzca”. Następnie podjął pracę dydaktyczną w Pracowni Rysunku prof. Jarosława Hegera, w Katedrze Kształcenia Ogólnoplastycznego Wydziału Rzeźby ASP.

W 1981 roku otrzymał stopień doktora, w 1992 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 2012 otrzymał tytuł profesora. W latach 1990-1996 był prodziekanem, a w latach 2002–2005 i 2005–2008 dziekanem Wydziału Rzeźby ASP. Był też kierownikiem Katedry Rzeźby i Katedry Rysunku. Jako dziekan Wydziału Rzeźby powołał nowy kierunek – Intermedia – koncentrujący w swoim programie dydaktycznym współczesne opcje artystyczne, funkcjonujące na światowym rynku sztuki, jak happening, video art, performance, instalacja itd. Również z jego inicjatywy powstała Galeria Rzeźby, dzięki której udało się uratować od zapomnienia dzieło wielu pokoleń artystów. Inicjował i organizował wiele imprez środowiskowych, m.in. ostatnie edycje „Rzeźby Roku” i prezentację Rzeźby Krakowskiej w Berlinie. Uczestniczył w licznych konkursach na pomniki, m.in. w 1988 roku zdobył I nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie na Pomnik Powstania Warszawskiego. W 1976 roku brał udział w rekonstrukcji Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie, za co został odznaczony Złotą Odznaką Miasta Krakowa.

Z AGH związany tylko dlatego, że był autorem nowego projektu monumentalnej rzeźby figuralnej przedstawiającej górników przy pracy, która w 1979 roku, z okazji jubileuszu 60-lecia AGH, wraz z nową rzeźbą „grupy hutników”, powróciła przed front gmachu głównego uczelni (poprzednie rzeźby, wykonane w 1935 roku z tworzywa ceramicznego, uległy zniszczeniu i zostały usunięte sprzed budynku w 1954 roku).

Był artystą wszechstronnym, zajmował się rzeźbą, rysunkiem oraz malarstwem. Autor około 400 portretów rysunkowych, malarskich i rzeźbiarskich. Wziął udział w ponad 20 wystawach indywidualnych oraz około 80 zbiorowych, w kraju i za granicą.

Promotor prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Złota Odznaka Miasta Krakowa, Grand Prix i Złoty Laur na Warszawskich Ogólnopolskich Konfrontacjach Rzeźbiarskich Zachęta 1989, Złoty Laur za Mistrzostwo w Sztuce

Źródła do biogramu

Inne