Mieczysław Żyła
| Mieczysław Żyła | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Żyła | ||||||||||||
| Imię / imiona | Mieczysław | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 1930
| ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | chemia fizyczna (adsorpcja, sorbenty węglowe i glinokrzemianowe)
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP 1966, Złota Odznaka ZNP 1977, Ministra Edukacji Narodowej (zespołowo I stopnia) 2001, Nagroda im. Henryka Czeczotta 2001, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN. | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. dr hab. Mieczysław Żyła (1930-)
Specjalność: chemia fizyczna (adsorpcja, sorbenty węglowe i glinokrzemianowe)
Urodził się 10 maja 1930 roku w Krakowie. Absolwent Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego ze specjalnością chemii fizycznej 1955; doktor nauk technicznych AGH 1963, doktor habilitowany 1973, profesor 1991.
Przebieg pracy zawodowej: WSR w Krakowie: asystent 1954-1957; AGH: starszy asystent 1958-1964, adiunkt 1965-1974, docent 1975-1991, zastępca dyrektora (zarazem prodziekan) Instytutu na prawach Wydziału Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów 1984-1990 (obecnie Wydział Paliw i Energii), dziekan Wydziału 1990-1993, Kierownik Katedry Chemii Górniczej 1992-2000, profesor nadzwyczajny 1991-1993, profesor zwyczajny 1993-2000. W styczniu 2001 roku przeszedł na emeryturę.
Członek Senatu AGH, Komisji Zjawisk Powierzchniowych PAN, Komisji Dyscyplinarnej Rady Głównej MEN w Warszawie, Rady Naukowej Instytutu Górotworu PAN, Polskiego Towarzystwa Chemicznego, NOT.
Badania: przebadanie wpływu tlenowych grup funkcyjnych węgli kamiennych na ich własności sorpcyjne, szczególnie w odniesieniu do cząstek: wody, metanolu, benzenu i cykloheksanu, wykazanie wzrostu hydrofilności węgli kamiennych pod wpływem związków o łagodnych własnościach utleniających; chemiczna modyfikacja własności adsorpcyjnych minerałów ilastych, szczególnie montmorillonitu, illitu, kaolinitu; zbudowanie sorpcyjnego laboratorium oraz oryginalnej apratury mikrobiuretek cieczowych; udział w międzynarodowym programie współpracy naukowej Francja-Polska-Rosja-Ukraina PICS-119.
Autor i współautor ponad 120 prac naukowych opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, kilkudzisięciu komunikatów i referatów oraz kilkunastu ekspertyz i opinii naukowych. Promotor prac doktorskich.
Źródło:
- Kto jest kim w inżynierii ekologicznej. Warszawa 1997. A-302
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S - Ż. Warszawa 2002. S. 928, portr.
- Wydział Paliw i Energii. Zakład Chemii Górniczej [Dokument elektroniczny]. - Tryb dostępu: http://galaxy.uci.agh.edu.pl/~kchemgor/Historia/hostoria_dalej.htm [10.06.2005]
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 422