Jan Walaszczyk

Z Historia AGH
Jan Walaszczyk
Jan Walaszczyk.jpg
Nazwisko Walaszczyk
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1944


Dyscyplina/specjalności budownictwo, górnictwo i geologia inżynierska; geomechanika górnicza, geotechnika, metody numeryczne, informatyka w geotechnice
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Górniczego w latach 1981–1985
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynieriii


Odznaczenia i nagrody Resortowa; Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, Srebrna i Złota Odznaka „Zasłużonego dla górnictwa”, Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, Złota Odznaka „Za zasługi dla woj. katowickiego”; Generalny Dyrektor Górniczy
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19811985

Prof. dr hab. inż. Jan Walaszczyk (1944–)

Specjalność: budownictwo, górnictwo i geologia inżynierska; geomechanika górnicza, geotechnika, metody numeryczne, informatyka w geotechnice

Urodził się 4 września 1944 roku w Novion-Porcien we Francji. Absolwent AGH 1968, doktor nauk technicznych 1972, doktor habilitowany 1980, profesor 1991.

Przebieg pracy zawodowej: AGH: asystent Instytutu Geomechaniki Górniczej 1968–1972, adiunkt 1972–1981, docent 1981–1990, prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) 1981–1985, zastępca dyrektora Instytutu Geomechaniki Górniczej (a potem Katedry Geomechaniki Górniczej i Geotechniki) 1988–1999, profesor nadzwyczajny 1990–1994, profesor zwyczajny w Katedrze Geomechniki Górniczej i Geotechniki 1994–1999, kierownik Katedry Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki 1999–; Instytut Mechaniki Górotworu PAN w Krakowie: profesor 1991–.

Członek Komitetu Górnictwa PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Mechaniki Skał, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Skał, Polskiego Towarzystwa Metod Komputerowych Mechaniki, Rady Nukowej Instytutu Mechaniki Górotworu PAN, Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, Komitetu Mechaniki PAN, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa (rzeczoznawca).

Badania: rozwiązywanie problemów geomechaniki metodami numerycznymi i komputerowymi oraz twórcze rozwijanie wyżej wymienionych metod; opis i analiza zjawisk zachodzących w górotworze wywołanych prowadzeniem działalności górniczej; zjawisko dynamicznego odciążenia górotworu oraz system programów komputerowych pozwalających na komputerową symulację różnorodnych zjawisk geomechnicznych i komputerową analizę konstrukcji inżynierskich.

Działalność pozanaukowa: w zakresie dydaktyki m.in. opracowanie i prowadzenie nowego przedmiotu „Zastosowanie informatyki w geomechanice” oraz współudział w prowadzeniu studiów doktoranckich na Wydziale Górniczym AGH; współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Mechaniki Skał 1994.

Autor wielu prac oryginalnych, książki, skryptów. Autor 1 patentu. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 572–573, portr.
  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1067