Antoni Stanisław Kleczkowski

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Antoni Stanisław Kleczkowski (1922–2006)

Specjalność: nauki historyczne (historia nauki), górnictwo i geologia inżynierska (hydrogeologia)

Urodził się 5 maja 1922 roku w Poznaniu. Zmarł 19 stycznia 2006 roku w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Alei Zasłużonych. Studiował na Akademii Górniczo-Hutniczej oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1950 r. uzyskał dyplom mgr inż. geologa na Akademii, a w 1951 r. dyplom mgr filozofii z zakresu geologii i paleontologii na UJ. Doktor AGH — 1958, doktor habilitowany — 1963, prof. (tytuł) — 1972, prof. zwyczajny (tytuł) — 1979.

W 1987 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Ecole Polytechnique de Mons (Belgia), a w 1994 roku tytuł doktora honoris causa AGH.

Jeszcze w czasie studiów, w 1946 r., podjął pracę w Akademii Górniczej jako młodszy asystent w Zakładzie Mineralogii i Petrografii, od 1951 r. jako starszy asystent, a następnie adiunkt w Zakładzie Geologii Ogólnej. Równocześnie, w latach 1955–1956 prowadził zajęcia z geologii technicznej dla geologów na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1958 — 1960 pracował jako specjalista i kierownik polskiej grupy geologicznej w Chińskiej Republice Ludowej, prowadząc prace z zakresu hydrogeologii i geologii inżynierskiej. Po powrocie do kraju w 1960 r. objął obowiązki adiunkta w Katedrze Geologii Kopalnianej AGH. W 1965 r. został mianowany kierownikiem Zakładu Hydrogeologii Kopalnianej w Katedrze Geologii Kopalnianej AGH, a w 1967 r. objął kierownictwo nowo utworzonej Katedry Hydrogeologii. W latach 1969–1981 pełnił obowiązki zastępcy dyrektora i dyrektora Instytutu Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej. W roku 1981 został powołany na stanowisko rektora Akademii Górniczo-Hutniczej i funkcję tę pełnił do 1987 roku. W 1992 r. przeszedł na emeryturę.

Był członkiem PAN (członek korespondent od 1979 r., członek rzeczywisty od 1989 r.) i PAU (członek czynny od 1989 r.) oraz towarzystw naukowych polskich i zagranicznych m.in. International Committee of the History of Geological Sciences (INHIGEO, od 1968), Polskiego Towarzystwa Geologicznego (członek honorowy od 1993). Przewodniczący Państwowej Rady Ochrony Środowiska.

Był autorem ok. 400 prac, w tym ok. 120 we współautorstwie (48 w językach obcych) z zakresu hydrogeologii, geologii, ochrony środowiska. Wypromował około 200 inżynierów i magistrów, 15 doktorów, 8 doktorów habilitowanych, 8 profesorów (pracujących w Polsce, Niemczech, Meksyku, Wietnamie).

Źródło:

• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 295–296
• Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 17
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 150
• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 2 : H–Ł. Warszawa 1999. S. 333
• Dziennik Polski 2006 nr 20 (24 I 2006). s. 13 [nekrologi]
• Gazeta Wyborcza 2006 nr 18 (21–22 I 2006) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 14