Marian Mięsowicz: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Marian Mięsowicz
| image = mieso.jpg
| family-name = Mięsowicz
| given-name = Marian
| additional-name =
| honorific-prefix = P...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1907–1992 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Kawalerski, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski | | awards = Krzyż Kawalerski, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Wielki OOP, inne nagrody państwowe I, II i III stopnia oraz nagrody resortowe. | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. '''Marian Mięsowicz''' ( | Prof. zw. dr hab. '''Marian Mięsowicz''' (1907–1992) | ||
Specjalność: filozofia, fizyka | Specjalność: filozofia, fizyka | ||
Urodził się we Lwowie 21 listopada 1907 roku, zmarł | Urodził się we Lwowie 21 listopada 1907 roku, zmarł w Krakowie 5 kwietnia 1992 roku. Studia fizyczne i matematyczne ukończył w UJ i w AG w Krakowie. Studia uzupełniające w uniwersytecie w Utrechcie (1936–1937). | ||
Dr filozofii UJ, doc. fizyki | Dr filozofii UJ, doc. fizyki w AG. W latach 1930–31 pracował w AG jako asystent. W 1939 r. habilitował się (AGH) na podstawie prac nad ciekłymi kryształami. Następnie docent (1938–45), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1949), dyr. Inst. Techniki Jądrowej (1966–73), prof. Zakł. Fizyki Inst. Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–82), dyr. Inst. Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–77). Prowadził wykłady z fizyki doświadczalnej, fizyki jądrowej i zastosowań fizyki w geologii i geofizyce. | ||
Jest autorem kilkudziesięciu prac | Jest autorem kilkudziesięciu prac i monografii z zakresu fizyki cząstek elementarnych, elektromagnetyzmu, fizyki jądra atomowego, krystalofizyki. Autor książki „Promienie kosmiczne”. Jako jeden z pierwszych przedstawił wyniki obserwacji właściwości falowodów i stwierdził, że fale elektromagnetyczne, uzyskiwane z wibratora iskrowego, ulegają monochromatyzacji po przejściu przez rurę metalową o przekroju prostokątnym. Odkryte przez niego główne współczynniki lepkości w ciekłych kryształach nazywa się powszechnie „Mięsowicz-coefficient”, a samo zjawisko „Miesowicz viscosity”. | ||
Członek koresp. TNW, czł. koresp. PAN, czł. rzecz. PAN, czł. hon. PTFizycznego, czł. czynny reaktywowanej PAU (1989). Przewodniczący Rady Naukowej Inst. Badań Jądrowych | Członek koresp. TNW, czł. koresp. PAN, czł. rzecz. PAN, czł. hon. PTFizycznego, czł. czynny reaktywowanej PAU (1989). Przewodniczący Rady Naukowej Inst. Badań Jądrowych i Inst. Fizyki Jądrowej oraz Inst. Techniki Jądrowej AGH. Członek Komisji Promieni Kosmicznych w Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej. Doktor Honori Causa UJ (1975), Doktor Honoris Causa AGH (1979) i Uniwersytetu Warszawskiego (1987). | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. | * Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 119–122 | ||
* Nauka Polska 1965 | * Nauka Polska 1965 nr 5 (59). s. 33–37 | ||
{{DEFAULTSORT:Mięsowicz, Marian }} | {{DEFAULTSORT:Mięsowicz, Marian }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 16:20, 16 gru 2013
| Marian Mięsowicz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Mięsowicz | ||||||||
| Imię / imiona | Marian | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. | ||||||||
| Data urodzenia | 1907–1992
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | filozofia, fizyka
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Wielki OOP, inne nagrody państwowe I, II i III stopnia oraz nagrody resortowe. | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr hab. Marian Mięsowicz (1907–1992)
Specjalność: filozofia, fizyka
Urodził się we Lwowie 21 listopada 1907 roku, zmarł w Krakowie 5 kwietnia 1992 roku. Studia fizyczne i matematyczne ukończył w UJ i w AG w Krakowie. Studia uzupełniające w uniwersytecie w Utrechcie (1936–1937).
Dr filozofii UJ, doc. fizyki w AG. W latach 1930–31 pracował w AG jako asystent. W 1939 r. habilitował się (AGH) na podstawie prac nad ciekłymi kryształami. Następnie docent (1938–45), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1949), dyr. Inst. Techniki Jądrowej (1966–73), prof. Zakł. Fizyki Inst. Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–82), dyr. Inst. Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–77). Prowadził wykłady z fizyki doświadczalnej, fizyki jądrowej i zastosowań fizyki w geologii i geofizyce.
Jest autorem kilkudziesięciu prac i monografii z zakresu fizyki cząstek elementarnych, elektromagnetyzmu, fizyki jądra atomowego, krystalofizyki. Autor książki „Promienie kosmiczne”. Jako jeden z pierwszych przedstawił wyniki obserwacji właściwości falowodów i stwierdził, że fale elektromagnetyczne, uzyskiwane z wibratora iskrowego, ulegają monochromatyzacji po przejściu przez rurę metalową o przekroju prostokątnym. Odkryte przez niego główne współczynniki lepkości w ciekłych kryształach nazywa się powszechnie „Mięsowicz-coefficient”, a samo zjawisko „Miesowicz viscosity”.
Członek koresp. TNW, czł. koresp. PAN, czł. rzecz. PAN, czł. hon. PTFizycznego, czł. czynny reaktywowanej PAU (1989). Przewodniczący Rady Naukowej Inst. Badań Jądrowych i Inst. Fizyki Jądrowej oraz Inst. Techniki Jądrowej AGH. Członek Komisji Promieni Kosmicznych w Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej. Doktor Honori Causa UJ (1975), Doktor Honoris Causa AGH (1979) i Uniwersytetu Warszawskiego (1987).
Źródło:
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 119–122
- Nauka Polska 1965 nr 5 (59). s. 33–37