Jan Zarański

Jan Zarański
Nazwisko	Zarański
Imię / imiona	Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. inż.
Data urodzenia	27 maja 1866
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	14 kwietnia 1940
Miejsce śmierci	Warszawa
Dyscyplina/specjalności	prawo ogólne, prawo górnicze
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Prawoznawstwa AG (1921–1931)
Wydział	Wydział Górniczy
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta

Prof. zw. inż. Jan Zarański (1866–1940)

Dyscyplina/specjalności: prawo ogólne, prawo górnicze

Nota biograficzna

Urodził się 27 maja 1866 roku w Krakowie. Zmarł 14 kwietnia 1940 roku w Warszawie.

Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie podjął studia na Akademii Górniczej w Leoben, które ukończył w 1891 roku ze stopniem inżyniera górniczego.

Po ukończeniu studiów wstąpił do państwowej służby górniczej w Ministerstwie Rolnictwa w Wiedniu, gdzie przeszedł kolejno wszystkie szczeble od elewa górniczego do starszego radcy górniczego. Z Ministerstwa Rolnictwa przeniesiono go do Wyższego Urzędu Górniczego w Krakowie, a następnie na stanowisko naczelnika Wyższego Urzędu Górniczego w Drohobyczu. W 1907 roku został wybrany na posła do austriackiej Rady Państwa. Mandat ten piastował, po ponownym wyborze, do końca 1918 roku. Przyczynił się do założenia polskiej Szkoły Górniczej w Dąbrowie na Śląsku Cieszyńskim.

Wniósł ogromny wkład pracy w utworzenie Akademii Górniczej w Krakowie z polskim językiem wykładowym. W 1913 roku wszedł w skład Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej. W dniu 8 listopada 1913 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego tej uczelni.

Rozpoczęcie studiów przewidziano na październik 1914 roku, niestety wybuch I wojny światowej zniweczył te plany. Uroczyste otwarcie Akademii nastąpiło 20 października 1919 roku. W 1921 roku profesor Zarański habilitował się z prawa górniczego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego i otrzymał potwierdzenie nominacji na stanowisko profesora zwyczajnego Akademii Górniczej, gdzie objął kierownictwo Zakładu Prawoznawstwa. W 1932 roku, ze względu na problemy zdrowotne, przeszedł w stan spoczynku.

Był autorem kilku prac z dziedziny prawa górniczego.

Był konsultantem Ministerstwa Przemysłu i Handlu oraz przewodniczącym Komisji dla Kodyfikacji polskiego prawa górniczego. W latach 1928 - 1930 był posłem na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości

Bibliografia

• Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6
• Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 219–222
• Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 180–183