Andrzej Jerzy Nowakowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:
|image=Andrzej_Nowakowski.jpg
|image=Andrzej_Nowakowski.jpg
|birth_date=1938
|birth_date=1938
|fields=metalurgia; przeróbka plastyczna metali, walcownictwo
|fields=metalurgia, przeróbka plastyczna metali, walcownictwo
|function=Prodziekan Wydziału Metalurgicznego  (1978–1987)
|function=Prodziekan Wydziału Metalurgicznego  (1978–1987)
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
Linia 14: Linia 14:
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Jerzy Nowakowski''' (1938–)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Jerzy Nowakowski''' (1938–)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności: metalurgia; przeróbka plastyczna metali, walcownictwo
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, przeróbka plastyczna metali, walcownictwo


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==

Wersja z 09:13, 24 lis 2020

Andrzej Jerzy Nowakowski
Andrzej Nowakowski.jpg
Nazwisko Nowakowski
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1938


Dyscyplina/specjalności metalurgia, przeróbka plastyczna metali, walcownictwo
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metalurgicznego (1978–1987)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19811984
ProdziekanWydział Metalurgiczny19841987

Prof. dr hab. inż. Andrzej Jerzy Nowakowski (1938–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, przeróbka plastyczna metali, walcownictwo

Nota biograficzna

Urodził się 2 listopada 1938 roku w Katowicach.


Absolwent AGH 1962, dr nauk technicznych 1969, dr hab. 1978, profesor 1987.

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w AGH najpierw jako asystent (1962–1969), adiunkt (1969–1978), docent (1978–1987), profesor nadzwyczajny (1987–1993), profesor zwyczajny (od 1993). Oprócz zajęć dydaktycznych z zakresu teorii technologii procesów walcowania, brał udział w kompleksowych badaniach nad poprawą uzysków w walcowniach polskiego hutnictwa. Od początku pracy w AGH działalność naukowa i dydaktyczna związana z praktyką przemysłową. Jako jeden z najmłodszych pracowników został w 1965 roku konsultantem naukowym Huty im. F. Dzierżyńskiego (obecnie Huta „Bankowa”), z którą związany jest do chwili obecnej. Był również konsultantem i doradcą naukowym w Hucie „Bobrek”, Hucie „Warszawa”, Hucie „Częstochowa” i Hucie „Katowice”. Współpracował także z hutami: „Stalowa Wola”, „Zawiercie”, „Łabędy”, „Kościuszko”, „Jedność” i Instytutem Metalurgii Żelaza w Gliwicach.

Odbył staże naukowe w RWTH-Aachen, (IBF), Niemcy 1976; w Lehigh University, Betlehem, Pa., USA 1977–1978; w Moskiewskim Instytucie Stali i Stopów (MISIS) w Moskwie 1986–1987.

Członek Komitetu Metalurgii PAN (Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej); Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego; Międzynarodowego Stowarzyszenia Kalibrowników i Inżynierów Walcowników w Düsseldorfie (AIKw).

Działalność naukowo-badawcza: teoria procesów walcowania, teoretyczne i praktyczne problemy procesów walcowania stalowych wyrobów kształtowych i płaskich; kalibrowanie walców i projektowanie osprzętu walcowniczego.

Autor wielu artykułów, współautor patentów, ekspertyz i prac naukowo-badawczych. Promotor prac doktorskich.



Odznaczenia i nagrody

Przewodniczącego KNiT 1970, Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (III st.) 1979, (II st.) 1982, Rektora AGH; Złoty Krzyż Zasługi 1972, Krzyż Kawalerski OOP 1987, Medal KEN 1992, odznaki regionalne.


Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 322–323
  • Hutnik. Wiadomości Hutnicze 2002 nr 11. s. 459–460, portr.
  • Informator nauki polskiej 2000. T. 4a : Ludzie nauki. Warszawa 2001. S. 629
  • Walcownictwo '02. Procesy — narzędzia — wyroby. 40 lat pracy naukowej i dydaktycznej Profesora Andrzeja Nowakowskiego. Ustroń 16–18 października 2002 r. Kraków 2002. S. 11–13

Artykuły

Inne


stan na dzień 14.11.2020