Zdzisław Wojciech Samsonowicz

Zdzisław Wojciech Samsonowicz
Nazwisko	Samsonowicz
Imię / imiona	Zdzisław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	1923
Miejsce urodzenia	Dębica
Dyscyplina/specjalności	budowa i eksploatacja maszyn (odlewnictwo, automatyzacja procesów technologicznych)
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Mechanicznego PWr w latach 1966–1968
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	2010
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za znaczący wkład w rozwój naukowo-techniczny odlewnictwa polskiego i jego międzynarodową promocję oraz za kształcenie kadr naukowych dla specjalności odlewnictwo, mechanika i automatyka
Odznaczenia i nagrody	Państwowa nagroda (zesp. II st.), wielokrotnie nagrody ministerialne, rektorskie i inne, wyróżnienie na XXVI Międzynarodowym Zjeździe Chirurgii Klatki Piersiowej, Serca i Naczyń (uznany jako jeden z trzech wybitnie zasłużonych europejskich specjalistów w prowadzeniu i doskonaleniu perfuzji; Medal WP 1948, Złoty Krzyż Zasługi 1967, Krzyże OOP: Kawalerski 1973, Komandorski 1995, Medal KEN 1983, Krzyż AK 1986, Medal Rodła 1988, Medal „Zasłużony dla PWr” 1999

Prof. dr hab. inż. Zdzisław Samsonowicz (1923-)

Specjalność: budowa i eksploatacja maszyn (odlewnictwo, automatyzacja procesów technologicznych)

Urodził się 30 lipca 1923 roku w Dębicy. Absolwent Politechniki Wrocławskiej 1950, dr nauk techn. 1961, dr hab. 1965, prof. nadzw. 1972, prof. zw. 1986.

Od sierpnia 1945 pracownik Politechniki Wrocławskiej. Organizator transportu Politechniki i jego kierownik, co m.in. zaowocowało znacznym przyspieszeniem prac przy odbudowie i zabezpieczaniu budynków. Asystent PWr 1946–1951, st. asystent 1951–1954, adiunkt 1954–1966, doc. 1966–1972, prodziekan Wydziału Mechanicznego 1966–1968, kierownik Zakładu Mechanizacji i Automatyzacji Odlewnictwa 1966–1988, zast. dyrektora Instytutu Technologii Budowy Maszyn 1968–1978, profesor od 1972 roku, opiekun nauk. Studium Doktoranckiego 1977–1982, kierownik Seminarium „Fizykochemia Procesów Odlewniczych” 1978–1992, kierownik Katedry Odlewnictwa 1988–1993. W 1993 roku przeszedł na emeryturę.

Członek Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego 1969-, STOP, NOT 1952-, Comité Intern. Ass. Techniques Fonderie (CIAFT), PAN.

Twórca 2 szkół naukowych: Mechanizacji i Automatyzacji Odlewnictwa oraz Doskonalenie Metod Badawczych Materiałów Formierskich, a także kilku metod pomiarowych oraz konstrukcji kilku oryginalnych aparatów laboratoryjnych eksportowanych do wielu krajów. Prowadził wykłady na studiach podyplomowych w uczelniach w Polsce (AGH, PW, PŚl) i za granicą (Magdeburg, Brno, Ljubliana, Kijów).

Autor ok. 200 prac oryginalnych w tym 14 książek, 25 patentów, 81 ekspertyz i 7 projektów zakładów przemysłowych. Promotor 11 rozpraw doktorskich.

Żołnierz AK (pseudonim ORSKI), członek Straży Akademickiej PWr 1945, czł. zał., kier. Sekcji Motorowej AZS 1945, czł. zał. przew. Koła Mechaników PWr. 1945–1947, czł. Światowego Związku Żołnierzy AK 1980-; wieloletni współpracownik Kliniki Kardiochirurgicznej AM we Wrocławiu (budowa sztucznego płuco-serca do celów eksperymentalnych, wykonanie wielu aparatów i udoskonaleń).

Źródło:

• Współcześni uczeni polscy. Słownik Biograficzny. T. 4 : S-Ż. Warszawa 2002. S. 40–41
• [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa profesorowi Zdzisławowi Samsonowiczowi], portr.
• Uchwała nr 2/2010 r. Senatu AGH z dnia 27 stycznia 2010 r., w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa AGH prof. Zdzisławowi Samsonowiczowi. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 27 stycznia 2010 r. s. [32]
• Profesor Zdzisław Samsonowicz doktorem honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków, 9 kwietnia 2010. Kraków : Biuro Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica, 2010. 58 S., il.