Zdzisław Wojciech Samsonowicz

Z Historia AGH
Zdzisław Wojciech Samsonowicz
Zdzislaw Samsonowicz.jpg
Nazwisko Samsonowicz
Imię / imiona Zdzisław Wojciech
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 30 lipca 1923
Miejsce urodzenia Dębica
Data śmierci 31 grudnia 2020
Dyscyplina/specjalności budowa i eksploatacja maszyn, odlewnictwo, automatyzacja procesów technologicznych


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2010
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za znaczący wkład w rozwój naukowo-techniczny odlewnictwa polskiego i jego międzynarodową promocję oraz za kształcenie kadr naukowych dla specjalności odlewnictwo, mechanika i automatyka
Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Państwowa Nagroda II stopnia

Prof. zw. dr hab. inż. Zdzisław Wojciech Samsonowicz (1923-2020)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, odlewnictwo, automatyzacja procesów technologicznych

Nota biograficzna

Urodził się 30 lipca 1923 roku w Dębicy. Zmarł 31 grudnia 2020 roku.

Absolwent Politechniki Wrocławskiej 1950 rok, dr nauk technicznych 1961, dr hab. 1965, profesor nadzwyczajny 1972, profesor zwyczajny 1986.

Od sierpnia 1945 roku pracownik Politechniki Wrocławskiej. Organizator transportu Politechniki i jego kierownik, co między innymi zaowocowało znacznym przyspieszeniem prac przy odbudowie i zabezpieczaniu budynków. Asystent PWr w latach 1946–1951, starszy asystent w latach 1951–1954, adiunkt w latach 1954–1966, docent w latach 1966–1972, prodziekan Wydziału Mechanicznego w latach 1966–1968, kierownik Zakładu Mechanizacji i Automatyzacji Odlewnictwa w latach 1966–1988, zastępca dyrektora Instytutu Technologii Budowy Maszyn w latach 1968–1978, opiekun naukowy Studium Doktoranckiego w latach 1977–1982, kierownik Seminarium „Fizykochemia Procesów Odlewniczych” w latach 1978–1992, kierownik Katedry Odlewnictwa w latach 1988–1993. W 1993 roku przeszedł na emeryturę.

Twórca 2 szkół naukowych: Mechanizacji i Automatyzacji Odlewnictwa oraz Doskonalenie Metod Badawczych Materiałów Formierskich, a także kilku metod pomiarowych oraz konstrukcji kilku oryginalnych aparatów laboratoryjnych eksportowanych do wielu krajów. Prowadził wykłady na studiach podyplomowych w uczelniach w Polsce (AGH, Politechnika Warszawska, Politechnika Śląska) i za granicą (Magdeburg, Brno, Ljubliana, Kijów, Balgrad, Lipsk).

Autor ponad 200 prac oryginalnych w tym 14 książek, 25 patentów, 81 ekspertyz i 7 projektów zakładów przemysłowych. Promotor 11 rozpraw doktorskich.

Członek Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (STOP), Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT), Comité Intern. Ass. Techniques Fonderie (CIAFT), Polskiej Akademii Nauk, Żołnierz AK (pseudonim Orski), członek Straży Akademickiej Politechniki Wrocławskiej od 1945 roku, członek założyciel, kierownik Sekcji Motorowej AZS od 1945 roku, członek założyciel przewodniczący Koła Mechaników PWr w latach 1945–1947, członek Światowego Związku Żołnierzy AK od 1980 roku, współpracownik Kliniki Kardiochirurgicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu w latach 1959-1969 (budowa sztucznego płuco-serca do celów eksperymentalnych, wykonanie wielu aparatów i udoskonaleń) oraz członkostwa w wielu organizacjach naukowych i technicznych oraz komitetach redakcyjnych czasopism naukowych i naukowo-technicznych.

Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej 2010.

Odznaczenia i nagrody

Medal Wojska Polskiego, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Armii Krajowej, Medal Rodła, Medal „Zasłużony dla Politechniki Wrocławskiej”, tytuł „Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”, Nagroda Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, wyróżnienie na XXVI Międzynarodowym Zjeździe Chirurgii Klatki Piersiowej, Serca i Naczyń (uznany jako jeden z trzech wybitnie zasłużonych europejskich specjalistów w prowadzeniu i doskonaleniu perfuzji), zespołowa Państwowa Nagroda II stopnia, nagrody ministerialne, rektorskie i inne

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 168
  • Profesor Zdzisław Samsonowicz doktorem honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 9 kwietnia 2010. Kraków 2010, 58 s., [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S-Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 40–41, [foto]

Artykuły

  • Godność doktora honoris causa AGH dla prof. Zdzisława Samsonowicza, 9 kwietnia 2010. Biuletyn AGH 2010, nr 28, s. 2, [foto]
  • Prof. zw. dr hab. inż. Zdzisław Samsonowicz : biogr. Archiwum Technologii Maszyn i Automatyzacji 1998, Vol. 18, nr spec., s. 10-11
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 23.09.2009], s. 2, 41
  • [Protokół z posiedzenia Senatu AGH... 27.01.2010], s. [32]
  • Wrona R.: Doktorat honoris causa AGH dla profesora Zdzisława Samsonowicza. Biuletyn AGH 2010, nr 28, s. 7-9, [foto]

Inne

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Zdzisław_Wojciech_Samsonowicz&oldid=63410”