Jan Zarański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 11: Linia 11:
|function=Kierownik Katedry Prawa Górniczego (1921–1931)
|function=Kierownik Katedry Prawa Górniczego (1921–1931)
|faculty=Komitet Organizacyjny AG
|faculty=Komitet Organizacyjny AG
|awards=Komandoria Orderu Polonia Restituta
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta,
|name=Jan Zarański
|name=Jan Zarański
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 51: Linia 51:
Specjalność: prawo ogólne, prawo górnicze
Specjalność: prawo ogólne, prawo górnicze
== Życiorys ==
== Życiorys ==
Urodził się 27 maja 1866 r. w Krakowie. Zmarł 14 kwietnia 1940 r. w Warszawie. Studiował prawo na UJ. W 1891 r. ukończył AG w Leoben. Poseł austriackiej Rady Państwa (1907–1918). Założyciel polskiej Szkoły Górniczej w Dąbrowie na Śląsku Cieszyńskim. Wniósł ogromny wkład pracy w utworzenie AG w Krakowie z polskim językiem wykładowym. Od 1913 r. wszedł do Komitetu Organizacyjnego Akademii. Profesor zw. prawa ogólnego i prawa górniczego od początku istnienia Uczelni (1919–1932). W tej dziedzinie był wówczas autorytetem nie tylko w Polsce ale i za granicą.
Urodził się 27 maja 1866 roku w Krakowie. Zmarł 14 kwietnia 1940 roku w Warszawie.  
 
Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1891 roku ukończył studia na Akademii Górniczej w Leoben ze stopniem inżyniera górniczego.  
Po ukończeniu studiów wstąpił do państwowej służby górniczej w Ministerstwie Rolnictwa w Wiedniu, gdzie przeszedł kolejno wszystkie szczeble od elewa górniczego do starszego radcy górniczego. Z Ministerstwa Rolnictwa przeniesiono go do Wyższego Urzędu Górniczego w Krakowie, a następnie na stanowisko naczelnika Wyższego Urzędu Górniczego w Drohobyczu.
W 1907 roku został wybrany na posła do austriackiej Rady Państwa. Mandat ten piastował po ponownym wyborze do końca 1918 roku. Przyczynił się do założenia polskiej Szkoły Górniczej w Dąbrowie na Śląsku Cieszyńskim. Wniósł ogromny wkład pracy w utworzenie AG w Krakowie z polskim językiem wykładowym. Od 1913 r. wszedł do Komitetu Organizacyjnego Akademii. Profesor zw. prawa ogólnego i prawa górniczego od początku istnienia Uczelni (1919–1932). W tej dziedzinie był wówczas autorytetem nie tylko w Polsce ale i za granicą.


Źródło:
Źródło:

Wersja z 12:21, 29 kwi 2015

Jan Zarański
Jan Zaranski.jpg
Nazwisko Zarański
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 27 maja 1866
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 14 kwietnia 1940
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności prawo ogólne, prawo górnicze
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Prawa Górniczego (1921–1931)
Wydział Komitet Organizacyjny AG


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta

Prof. zw. inż. Jan Zarański (1866–1940)

Specjalność: prawo ogólne, prawo górnicze

Życiorys

Urodził się 27 maja 1866 roku w Krakowie. Zmarł 14 kwietnia 1940 roku w Warszawie.

Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1891 roku ukończył studia na Akademii Górniczej w Leoben ze stopniem inżyniera górniczego. Po ukończeniu studiów wstąpił do państwowej służby górniczej w Ministerstwie Rolnictwa w Wiedniu, gdzie przeszedł kolejno wszystkie szczeble od elewa górniczego do starszego radcy górniczego. Z Ministerstwa Rolnictwa przeniesiono go do Wyższego Urzędu Górniczego w Krakowie, a następnie na stanowisko naczelnika Wyższego Urzędu Górniczego w Drohobyczu. W 1907 roku został wybrany na posła do austriackiej Rady Państwa. Mandat ten piastował po ponownym wyborze do końca 1918 roku. Przyczynił się do założenia polskiej Szkoły Górniczej w Dąbrowie na Śląsku Cieszyńskim. Wniósł ogromny wkład pracy w utworzenie AG w Krakowie z polskim językiem wykładowym. Od 1913 r. wszedł do Komitetu Organizacyjnego Akademii. Profesor zw. prawa ogólnego i prawa górniczego od początku istnienia Uczelni (1919–1932). W tej dziedzinie był wówczas autorytetem nie tylko w Polsce ale i za granicą.

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 219–222
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 180–183