Jan Zarański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 57: Linia 57:
W 1907 roku został wybrany na posła do austriackiej Rady Państwa. Mandat ten piastował, po ponownym wyborze, do końca 1918 roku. Przyczynił się do założenia polskiej Szkoły Górniczej w Dąbrowie na Śląsku Cieszyńskim. Wniósł ogromny wkład pracy w utworzenie Akademii Górniczej w Krakowie z polskim językiem wykładowym. W 1913 roku wszedł w skład Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej. W dniu 8 listopada 1913 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego tej uczelni. Rozpoczęcie studiów przewidziano na październik 1914 roku, niestety wybuch I wojny światowej zniweczył te plany. W 1921 roku profesor Zarański habilitował się z prawa górniczego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego i otrzymał potwierdzenie nominacji na stanowisko profesora zwyczajnego Akademii Górniczej, gdzie objął kierownictwo Zakładu Prawoznawstwa. W 1932 roku, ze względu na problemy zdrowotne, przeszedł w stan spoczynku.
W 1907 roku został wybrany na posła do austriackiej Rady Państwa. Mandat ten piastował, po ponownym wyborze, do końca 1918 roku. Przyczynił się do założenia polskiej Szkoły Górniczej w Dąbrowie na Śląsku Cieszyńskim. Wniósł ogromny wkład pracy w utworzenie Akademii Górniczej w Krakowie z polskim językiem wykładowym. W 1913 roku wszedł w skład Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej. W dniu 8 listopada 1913 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego tej uczelni. Rozpoczęcie studiów przewidziano na październik 1914 roku, niestety wybuch I wojny światowej zniweczył te plany. W 1921 roku profesor Zarański habilitował się z prawa górniczego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego i otrzymał potwierdzenie nominacji na stanowisko profesora zwyczajnego Akademii Górniczej, gdzie objął kierownictwo Zakładu Prawoznawstwa. W 1932 roku, ze względu na problemy zdrowotne, przeszedł w stan spoczynku.


Był autorem kilku prac z dziedziny prawa górniczego.
== Odznaczenia i nagrody ==
Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości


Źródło:
Źródło:

Wersja z 13:45, 29 kwi 2015

Jan Zarański
Jan Zaranski.jpg
Nazwisko Zarański
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 27 maja 1866
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 14 kwietnia 1940
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności prawo ogólne, prawo górnicze
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Prawa Górniczego (1921–1931)
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta

Prof. zw. inż. Jan Zarański (1866–1940)

Specjalność: prawo ogólne, prawo górnicze

Życiorys

Urodził się 27 maja 1866 roku w Krakowie. Zmarł 14 kwietnia 1940 roku w Warszawie.

Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1891 roku ukończył studia na Akademii Górniczej w Leoben ze stopniem inżyniera górniczego. Po ukończeniu studiów wstąpił do państwowej służby górniczej w Ministerstwie Rolnictwa w Wiedniu, gdzie przeszedł kolejno wszystkie szczeble od elewa górniczego do starszego radcy górniczego. Z Ministerstwa Rolnictwa przeniesiono go do Wyższego Urzędu Górniczego w Krakowie, a następnie na stanowisko naczelnika Wyższego Urzędu Górniczego w Drohobyczu. W 1907 roku został wybrany na posła do austriackiej Rady Państwa. Mandat ten piastował, po ponownym wyborze, do końca 1918 roku. Przyczynił się do założenia polskiej Szkoły Górniczej w Dąbrowie na Śląsku Cieszyńskim. Wniósł ogromny wkład pracy w utworzenie Akademii Górniczej w Krakowie z polskim językiem wykładowym. W 1913 roku wszedł w skład Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej. W dniu 8 listopada 1913 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego tej uczelni. Rozpoczęcie studiów przewidziano na październik 1914 roku, niestety wybuch I wojny światowej zniweczył te plany. W 1921 roku profesor Zarański habilitował się z prawa górniczego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego i otrzymał potwierdzenie nominacji na stanowisko profesora zwyczajnego Akademii Górniczej, gdzie objął kierownictwo Zakładu Prawoznawstwa. W 1932 roku, ze względu na problemy zdrowotne, przeszedł w stan spoczynku.

Był autorem kilku prac z dziedziny prawa górniczego.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 219–222
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 180–183