Andrzej Jerzy Nowakowski

Z Historia AGH
Andrzej Jerzy Nowakowski
Andrzej Nowakowski.jpg
Nazwisko Nowakowski
Imię / imiona Andrzej Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 2 listopada 1938
Miejsce urodzenia Katowice
Data śmierci 2 listopada 2020
Dyscyplina/specjalności metalurgia, przeróbka plastyczna metali, walcownictwo
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metalurgicznego (1981-1984, 1984–1987)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19811984
ProdziekanWydział Metalurgiczny19841987


Prof. dr hab. inż. Andrzej Jerzy Nowakowski (1938–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, przeróbka plastyczna metali, walcownictwo

Nota biograficzna

Urodził się 2 listopada 1938 roku w Katowicach. Zmarł 2 listopada 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga w specjalności plastyczna przeróbka metali.

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Walcownictwa Katedry Plastycznej Przeróbki Metali Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1969 roku na podstawie pracy "Parametry siłowe i technologiczne procesu walcowania stali w wykrojach skrzynkowych" uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych oraz został zatrudniony na stanowisku adiunkta.

W latach 1972–1974 był kierownikiem Naukowo-Dydaktycznego Punktu Konsultacyjnego Wydziału Metalurgicznego AGH w Ozimku koło Opola i wykładał przedmioty związane z walcownictwem. Był również wieloletnim wykładowcą w Punkcie Konsultacyjnym AGH przy „Hucie Warszawa”. W latach 1972–1982 pełnił funkcję sekretarza Zespołu Dydaktyczno-Wychowawczego Hutnictwa przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

W 1977 roku uzyskał habilitację, a od 1978 roku pracował jako docent. W 1987 roku został profesorem nadzwyczajnym, w 1993 roku uzyskał tytuł naukowy profesora zwyczajnego.

W latach 1978-1981 był wicedyrektorem Instytutu Metalurgii Wydziału Odlewnictwa.

W latach 1981–1984 i 1984-1987 był prodziekanem ds. socjalnych i wychowania studentów oraz ds. rozwoju kadry i współpracy z zagranicą.

W latach 1995–2009 kierował Pracownią Walcownictwa w Zakładzie Plastycznej Przeróbki Metali Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej, a od 2005 będącej w strukturach Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej.

Kierował także studiami doktoranckimi oraz studiami podyplomowymi z zakresu walcownictwa.

Był wybitnym specjalistą z zakresu walcownictwa.

W latach 1987–1989 Profesor pracował społecznie jako wiceprzewodniczący Rady Społeczno-Gospodarczej m. Krakowa.

Oprócz zajęć dydaktycznych z zakresu teorii technologii procesów walcowania, brał udział w kompleksowych badaniach nad poprawą uzysków w walcowniach polskiego hutnictwa. Od początku pracy w AGH działalność naukowa i dydaktyczna związana z praktyką przemysłową. Jako jeden z najmłodszych pracowników został w 1965 roku konsultantem naukowym Huty im. F. Dzierżyńskiego (obecnie Huta „Bankowa”), z którą związany był niemal do końca działalności zawodowej. Był również konsultantem i doradcą naukowym w Hucie „Bobrek”, Hucie „Warszawa”, Hucie „Częstochowa” i Hucie „Katowice”. Współpracował także z hutami: „Stalowa Wola”, „Zawiercie”, „Łabędy”, „Kościuszko”, „Jedność” i Instytutem Metalurgii Żelaza w Gliwicach.

Był stypendystą m.in. w ONZ i DAAD (RWTH-Aachen, Niemcy) oraz Fundacji Kościuszkowskiej (Lehigh University, USA) oraz odbył staże naukowe w w Lehigh University, Betlehem (Pensylwania) w USA, w Instytucie Stali i Stopów (MISIS) w Moskwie.

Autor wielu artykułów, współautor patentów, ekspertyz i prac naukowo-badawczych. Promotor prac doktorskich.

W 2009 roku przeszedł na emeryturę.

Członek zespołu redakcyjnego czasopisma branżowego „Hutnik – Wiadomości hutnicze” oraz „Metalurgia i Odlewnictwo”.

Był członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Kalibrowników i Walcowników AIKW (Düsseldorf, Niemcy), Akademicko-Gospodarczego Stowarzyszenia Hutnictwa, SITPH i wieloletnim przewodniczącym Komisji Stowarzyszeniowej ds. Specjalizacji Zawodowej Inżynierów i Techników przy Zarządzie Głównym SITPH w Katowicach, Komitetu Metalurgii PAN (Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej); Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Międzynarodowego Stowarzyszenia Kalibrowników i Inżynierów Walcowników w Düsseldorfie (AIKw).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka Honorowa SITPH, dwukrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wielokrotnie Nagroda Rektora.

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy . Kraków 1979, s. 130
  • Łuksza J.: 40 lat pracy naukowej i dydaktycznej prof. zw. dr. hab. inż. Andrzeja Nowakowskiego. W: Walcownictwo '02. Procesy — narzędzia — wyroby. 40 lat pracy naukowej i dydaktycznej Profesora Andrzeja Nowakowskiego. Ustroń 16–18 października 2002 r. Kraków 2002, s. 11–13, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 85
  • [Skład Osobowy AGH … 1978/79]. Kraków 1979, s. 18, 19, 68, 70, 76
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 252, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 322–323, [foto]

Artykuły

  • Wyciślik A.: Jubileusz 40-lecia pracy naukowej i dydaktycznej prof. zw. dr. hab. inż. Andrzeja Nowakowskiego. Hutnik. Wiadomości Hutnicze 2002, nr 11, s. 459–460, [foto]

Inne


stan na dzień 26.11.2020

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Andrzej_Jerzy_Nowakowski&oldid=57426”