Zdzisław Kłeczek

Zdzisław Kłeczek
Nazwisko	Kłeczek
Imię / imiona	Zdzisław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	1937
Dyscyplina/specjalności	geomechanika, budownictwo podziemne, geotechnika
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Górniczego (1975–1978)
Wydział	Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
Odznaczenia i nagrody	Nagroda Naukowa im. W. Budryka II stopnia 1969, Srebrny Krzyż Zasługi 1971, tytuł Zasłużony Racjonalizator Produkcji 1972, Złota Odznaka Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego 1973, Brązowy Medal dla Obronności Kraju 1974, Krzyż Kawalerski OOP 1977, stopień dyrektora górniczego I i III stopnia 1977, Odznaka Honorowego Ratownika Górniczego 1977, Złota Odznaka Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej 1979, Medal KEN 1982, stopień generalnego dyrektora górniczego II stopnia 1983, Krzyż Oficerski OOP 1985, stopień generalnego dyrektora górniczego I stopnia1992, Odznaka Zasłużonego Działacza SITG 1992, Honorowa Odznaka Zasłużony dla Rudzkiej Spółki Węglowej 2000, Odznaka Za Pracę Społeczną i Zawodową dla Górnictwa Ziemi Krakowskiej 2001, Krzyż Komandorski OOP 2002, Zasłużony dla Górnictwa 1977, 1983, 1992, 12-krotnie nagrody Ministra, wielokrotnie nagrody Rektora AGH.
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Górniczy 1975 1978

Prof. dr hab. inż. Zdzisław Kłeczek (1937–)biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:geomechanika, budownictwo podziemne, geotechnika

Nota biograficzna

Urodził się 2 marca 1937 roku w Jarosławiu.

W latach 1954-1959 studiował na Wydziale Górniczym AGH. Egzamin dyplomowy złożył w 1960 roku uzyskując dyplom magistra inżyniera górnika o specjalności technika podziemnej eksploatacji złóż.

Od marca 1959 roku do września 1960 roku pracował w KWK „Rozbark” w Bytomiu, początkowo, jako stażysta, a następnie nadgórnik.

15 września 1960 roku, w wyniku konkursu, został przyjęty na stanowisko asystenta profesora Antoniego Sałustowicza w Katedrze Mechaniki Górniczej Wydziału GórniczegoAGH w Krakowie.

W 1967 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość piaskowców i łupków karbońskich w świetle badań reologicznych" napisanej pod kierunkiem prof. Henryka Filcka uzyskał doktorat i został adiunktem. W tym czasie nawiązał ścisłe kontakty z kopalniami węgla kamiennego oraz rud miedzi w LGOM oraz kopalniami węgla i soli w Jugosławii, specjalizując się w doskonaleniu technik podziemnej eksploatacji, zwłaszcza eksploatacji w warunkach zagrożenia tąpaniami, nadmiernymi ciśnieniami górotworu oraz eksploatacji pod obiektami powierzchniowymi. Z biegiem lat jego zainteresowania skoncentrowała się wokół problemów zwalczania zagrożeń naturalnych (litosferycznych) w górnictwie podziemnym, a w szczególności wstrząsów górotworu i tąpań oraz stateczności wyrobisk podziemnych. Z tego zakresu w 1971 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 1972 objął etat docenta.

W 1970 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH.

W latach 1972-1979 był kierownikiem Studium Doktoranckiego Wydziału Górniczego.

W latach 1975-1978 był prodziekanem Wydziału Górniczego.

W latach 1978-1982 był zastępcą dyrektora, a w latach 1982–1985 dyrektorem Instytutu Mechaniki Górniczej Wydziału Górniczego.

Profesor zwyczajny AGH od 1991 roku, 

Kierownik Zespołu Doradców w Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG w Gliwicach; profesor w Centrum Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa EMAG.

Przewodniczący wielu rad nadzorczych i naukowych. Członek wielu stowarzyszeń, komitetów polskich i międzynarodowych, m.in. Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Międzynarodowego Biura Mechaniki Skał, Komitetu Górnictwa PAN, Międzynarodowego Zespołu ds. Ratownictwa Górniczego. Redaktor naczelny Uczelnianych Wydawnictw Naukowo-Dydaktycznych AGH.

Autor ponad 150 publikacji, w tym kilku książek. Autor kilkunastu patentów. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 154, portr.

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. ?????. Pion górniczy?????. Kraków 1979, s. ?????
• Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 47, 62, 72, 78, 117, 120, 137, 140, 141
• [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ????

   Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 118
   Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 168, [foto]

Inne

stan na dzień 16.03.2021