Leon Winogradow

Leon Winogradow
Nazwisko	Winogradow
Imię / imiona	Leon
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia	15 kwietnia 1899
Miejsce urodzenia	Warszawa
Data śmierci	4 października 1976
Miejsce śmierci	Warszawa
Dyscyplina/specjalności	ceramika szlachetna
Pełnione funkcje	Kierownik Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. zw. dr inż. Leon Winogradow (1899–1976)

Dyscyplina/specjalności: ceramika szlachetna

Nota biograficzna

Urodził się 15 kwietnia 1899 roku w Warszawie, zmarł 4 października 1976 roku w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego w Charkowie i Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej.

W 1925 roku uzyskał doktorat. W 1955 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 roku — zwyczajnym.

W latach 1923-25 był asystentem w Instytucie Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej.

W latach 1925–27 przebywał w Czechosłowacji, gdzie uczestniczył w wyższym kursie ceramiki. Po powrocie do Polski pracował w zakładach ceramicznych m.in. Fabryce Fajansu i Porcelany w Nowym Dworze Mazowieckim, pełniąc funkcje dyrektora technicznego. W latach 1947-50 pełnił funkcję doradcy, a następnie dyrektora branży Ceramiki Szlachetnej w Centralnym Zarządzie Przemysłu Mineralnego w Warszawie, zaś po jego reorganizacji w latach 1950-51 był doradcą technicznym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Ceramicznego i Szklarskiego. W latach 1951-58 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowo-badawczych w Instytucie Technologii Krzemianów w Warszawie, przekształconym następnie w Instytut Przemysłu Szkła i Ceramiki.

W 1952 roku został wykładowcą, a w 1953 roku zastępcą profesora i kierownikiem Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany na Wydziale Ceramicznym AGH.

Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze z zakresu przemysłowej ceramiki szlachetnej, materiałów budowlanych i ściernych. Współautor pracy "Polska Porcelana".

Członek wielu towarzystw naukowych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, odznaki honorowe

Źródła do biogramu

Książki

Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 42-43
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 162–163
Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 628 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)